زن مسلمان مکلف است که بدن خود را با لباس وحجاب بپوشاند و اینکه لباس  وحجاب مسلمان چگونه باشد؟ و اسلام چه شرایطی را برای نوع لباس و حجاب  زن مسلمان وضع کرده است؟

در لباس اسلامی رعایت و در نظر داشت چند امر، شرط ضروری است:

1- لباس،حجاب و پوشش بایستی همه بدن و پیکره زن را بپوشاند، طوریکه خداوند متعال میفرماید: یدنین علیهن جلابیبهن.

و جلباب همان چادر فراخی است که تمام بدن را مستور نماید، همچنان واژه «الادنا» که «یدنین» بر گرفته از آن است به معنای گذاردن می آید، پس فشرده کیفیت حجاب اسلامی که این آیت افاده می کند همانا مستور کردن همه بدن است.

2- حجاب رقیق و نازک نباشد، چون غرض از پوشیدن حجاب و لباس همانا ستر بدن است و حجابی که نازک و رقیق باشد و بدن را مستور نسازد، آنرا در حقیقت لباس وحجاب گفته نمیتوانیم. بهره جستن از آن گونه حجاب و لباس لزوم رعایت حجاب و لباس شرعی، بجا نمی گردد، زیرا پوشیدن این گونه حجاب و لباس مانع نمایان شدن بدن و دیدن آن قرار نمی گیرد.

حضرت عایشه رضی الله عنها میفرماید: روزی اسماء بنت ابی بکر رضی الله عنه به محضر مبارک رسول الله صلی الله علیه و سلم آمد و لباس رقیق و نازک به تن داشت، پیغمبر خدا، از وی رو گرفتند و فرمودند که این لباس تان را عوض کنید (لباس نازک را نپوشید).

3- حجاب ولباس باید خودش زیبا و دارای رنگهای و نگار های جذاب و قشنگ نباشد که توجه را بسوی خود جلب نماید، طوری که این مطلب از لا به لای آیت: و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها…

یعنی زنان آشکار نگردانند زینت خود را جز آنچه که آشکار است از ایشان.

مفهوم میگردد و معنای «الا ما ظهر منها» اینست که بدون قصد و بی دخالت اراده انسان، اندامی ظاهر و نمایان گردد، نه اینکه آنرا خود انسان ظاهر نماید.

پس هنگامی که نفس حجاب زیبا باشد، آن اصلا حجاب گفته نمیشود، پوشیدن آن گونه حجاب جایز نیست، چون حجاب آنست که مانع ظهور زینت در حضور مردان بیگانه شود و این حجاب و لباس زیبا قشنک، خودش نمایانگر زینت و افزایش بخش آن قرار می گیرد.

4- حجاب ولباس بایستی فراخ و گشاده باشد. یعنی بگونه یی باشد که عورت و اندامها را برجسته جلوه ندهد و اندامهای شهوت برانگیز را نمایان نسازد.

در صحیح مسلم حدیثی از پیغمبر خدا صلی الله علیه و سلم روایت شده که میفرماید: صنفان من اهل النار لم ار هما: قوم معهم سباط کأذناب البقر یضربون بها الناس، و نساء کاسیات عاریات، ممیلات، مائلات، رؤسهن کاسنمة البخت المائلة، لا ید خلن الجنة و لا یجدن ریحها، و ان ریحها لیوجد من مسیرة خمس مائة عام.

دو نوع اهل دوزخ اند که آنها را ندیده ام ، گروهی که همراه شان تازیانه های مانند دم های گاو است و بوسیلهء آن مردم را می زنند. و زنانی اند در ظاهر پوشیده، اما در حقیقت برهنه یا نیمه برهنه که خود منحرف بوده و دیگران را نیز منحرف می سازند، سرهایشان مانند کوهان شتر تمایل یافته است که نه به بهشت داخل می گردند و نه بوی آن را در می یابند، در حالیکه بوی آن از مسیر (اینقدر،اینقدر) درک کرده می شود. در روایتی آمده است که بوی آن از مسافت پنحصد سال دور درک کرده می شود.

5- حجاب عطر آگین نباشد، چونکه معطر بودن لباس زن، شهوت و غریزه جنسی مردان را تحریک من کند. بدین خاطر است که پیغمبر صلی الله علیه وسلم میفرماید: کل عین نظرت زانیة و ان المرأة اذا استعطرت فمرت بالمجلس فهی کذا و کذا، یعنی زانیة.

یعنی هر چشم که نگاه به سوی زن نا محرم افگند زنا می کند، و آنگاه که زن خود را عطر آگین کرده از مجلسی عبور نماید، پس آن زن زنا کار است.

و در روایت دیگر آمده است: ان المرأة اذا استعطرت فمرت علی القوم لیجدوا ریحها فهی زانیة.

براستی وقتی که زن خویشتن را معطر سازد و از میان مردم می گذرد، تا آنکه آنها، بوی زیبایی وی را در یابند، آن زن زانی است.

حضرت موسی بن یسار روایت می کند: روزی، زنی از کنار حضرت ابوهریره رضی الله عنه می گذشت، و بوی عطر آن به مشام حضرت ابوهریره رسید، آن صحابه گرامی قدر، برایش گفت: کجا قصد رفتن را داری؟

زن جواب داد: ارادهء رفتن به مسجد را دارم، ابوهریره رضی الله عنه برایش گفت: آیا خود را معطر ساخته ای؟

زن جواب داد؟ بلی

بعدا حضرت ابوهریره فرمود: به خانه خود بر گرد و در آنجا غسل کن، زیرا من از پیغمبر صلی الله علیه وسلم شنیده ام که فرموده اند: لا یقبل الله من امرأة صلوة خرجت إلی المسجد و ریحها تعصف، حتی یرجع و تغسل.

هرگز خداوند نماز زنی را نمی پذیرد که به مسجد برود و باد خوشبویی آن به مشام وزد، تا آنکه به خانه خود مراجعه نماید و غسل کند.

6- شرط آخری پوشش و لباس اسلامی اینست که آن پوشش زن را مشابه و همگون به مردان، یا آنچه که مردان می پوشند نسازد. حضرت ابوهریره رضی الله عنه میفرماید: لعن النبی صلی الله علیه و سلم الرجل یلبس لبسة المرأة و المرأة تلبس الرجل. پیغمبر صلی الله علیه وسلم مردی را که لباس زن پوشد، و زنی را که لباس مرد پوشد، لعنت گفته اند.

در حدیث دیگری آمده است: لعن الله المخنثین من الرجال و المترجلات من النساء یعنی خداوند مردانی که خویشتن را شبیه زنان، و زنانی که خود را شبیه مردان میسازند، لعنت گفته است. یعنی زنان خویشتن را در لباس و طرز استعمال آن به مردان مشابه و همسان سازند به گونه یی که زنان امروز بیشتر به این عمل مبتلا اند و آن را تمدن و یا مدل روز می انگارند.

بناء لباس و حجابی که دارای این شروط نباشد در واقع برای آن واژه لباس و حجاب اسلامی بکاربرده نمی شود و فریضه سترعورت توسط آن ادا نمی گردد.